Πολλοί άνθρωποι με χρόνια προβλήματα υγείας αφήνουν τους εαυτούς τους να ζουν κάνοντας ελάχιστη άσκηση ή καθόλου, σκεπτόμενοι ότι η άσκηση δεν είναι ασφαλής ή ότι δεν έχουν καθόλου αντοχές. Όμως διάφορες μελέτες που έχουν γίνει αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.

Αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι η υψηλής έντασης άσκηση είναι καλύτερη από τις διάφορες αερόβιες δραστηριότητες που κάνουν ασθενείς με καρδιοπάθεια, διαβήτη,  εγκεφαλικά επεισόδια, αρθρίτιδα και Πάρκινσον.

Οι μελέτες υποδεικνύουν ότι η πιο απαιτητική, πιο αποτελεσματική και πιο ευχάριστη άσκηση είναι η υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση( High Intensity Interval Training). Η υψηλής έντασης προπόνηση δεν είναι μόνο πιο ασφαλής για τους περισσότερους ασθενείς αλλά και πιο αποτελεσματική στη πρόληψη και αντιμετώπιση χρόνιων παθήσεων.

Αν και την προπόνηση υψηλής έντασης τη χρησιμοποιούν αθλητές για βελτίωση των επιδόσεων τους και για τη καύση λίπους, τώρα οι νέες αυτές μελέτες αποδεικνύουν ότι μπορεί να λειτουργήσει και ως φάρμακο στην αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η επαναλαμβανόμενη έκθεση του σώματος στα όρια του για σύντομες περιόδους σε συνδυασμό με περιόδους ξεκούρασης  είναι πιο αποτελεσματική από την συνεχή μέτρια δραστηριότητα. Με την υψηλή σε ένταση δραστηριότητα βελτιώνεται η καρδιοαναπνευστική, μεταβολική και μηχανική λειτουργία του σώματος.

Για παράδειγμα αντί για μια συνεχή-καθημερινη δραστηριότητα 30+ λεπτών που κάνουν όσοι βαδίζουν, κάνουν τζόκινγκ ή ποδηλατούν, η υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση περιλαμβάνει 30 με 60 δευτερόλεπτα άσκησης κοντά στη μέγιστη ικανότητα του ασκούμενου σε συνδυασμό με περίοδο ξεκούρασης. Αυτή η αλληλουχία επαναλαμβανόμενη για συνολικά 20 λεπτά, 3 με 4 φορές την εβδομάδα, θα έχει τεράστια αποτελέσματα.

Ο Jonathan P. Little που είναι ειδικός σε θέματα εργοφυσιολογίας στο University of British Columbia λέει «Γνωρίζουμε ότι η άσκηση κάνει καλό σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις, αλλά αυτοί συνήθως δεν ασκούνται». Αυτός και άλλοι ερευνητές βρήκαν την υψηλής έντασης προπόνηση πιο διασκεδαστική από άλλου είδους δραστηριότητες γιατί κάνει τους ανθρώπους να συνεχίσουν και να μην παραιτούνται της άσκησης.

Πολλές δραστηριότητες μπορούν να προσαρμοστούν σε περιβάλλον υψηλής έντασης, όπως η ποδηλασία, το τρέξιμο, το κολύμπι ακόμη και το περπάτημα. Ακόμη και μέσα στο σπίτι έχοντας ένα σταθερό ποδήλατο ή ένα κωπηλατικό εργόμετρο ή έναν διάδρομο.

«Η ένταση της άσκησης προσαρμόζεται στην ικανότητα του ασκούμενου και η ορίζεται στο 80-90% της αερόβιας ικανότητας του.» λέει ο Dr Little.

Παρόλα αυτά η υψηλής έντασης άσκηση ακόμη και για μισό λεπτό δεν είναι κατάλληλη για όλους. Σε μια πρόσφατη έρευνα του American College of Sports Medicine’s Health & Fitness Journal η σύζυγος του Dr Little, Mary E. Jung και ο Marcus W. Kilpatrick του University of South Florida έγραψαν ότι «η υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση είναι κατάλληλη για άτομα χαμηλού κινδύνου και για άτομα υψηλού κινδύνου που όμως είναι υπό την επίβλεψη γιατρού κατά την εκτέλεση της προπόνησης.»

Ανάμεσα στα φυσιολογικά οφέλη που προσφέρει η υψηλής έντασης προπόνηση είναι ότι ο οργανισμός αυξάνει την ικανότητα να προσλαμβάνει οξυγόνο και ινσουλίνη καθώς επίσης και να βελτιώνει τη ροή του αίματος.

«Για παράδειγμα είδαμε ότι η διαλειμματική προπόνηση είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στη μείωση των επιπέδων της γλυκόζης στα άτομα με διαβήτη. Μόνο με μια συνεδρία  τα επίπεδα γλυκόζης άλλαξαν.» λέει ο Dr Little

Μια ελεγχόμενη μελέτη 12 εβδομάδων στη Δανία με υψηλής έντασης διαλειμματικό περπάτημα σε ασθενείς με διαβήτη 2^ου τύπου έδειξε ότι βοήθησε στον έλεγχο του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα, βελτίωσε τη φυσική κατάσταση και μείωσε το σωματικό λίπος των ασθενών.

Η ικανότητα του σώματος να χρησιμοποιεί οξυγόνο βελτιώνεται σημαντικά μετά από μόλις 2 εβδομάδες άσκησης σε υψηλή ένταση λένε οι ερευνητές. Η ποσότητα του οξυγόνου που ένα άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει κατά τη διάρκεια της έντονης άσκησης θεωρείται ο καλύτερος δείκτης της καρδιαγγειακής φυσικής κατάστασης και αποτελεί ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα ασθένειας και θανάτου ασθενών με καρδιά.

«Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν λανθασμένα ότι η υψηλής έντασης προπόνηση είναι μόνο για αθλητές και ότι θα προκαλέσει καρδιακή προσβολή.» λέει ο DrLittle. Η έρευνα όμως λέει ότι είναι πολύ πιθανό να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής.

Ερευνητές του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών λένε επίσης ότι ασθενείς με πνευμονοπάθεια μπορούν να ασκούνται για αρκετό καιρό σε περιβάλλον υψηλής έντασης καθώς αυτό έχει τεράστια οφέλη για την υγεία τους.

Ειδικοί σε θέματα αποκατάστασης του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι λένε ότι η συστηματική αερόβια άσκηση βελτιώνει τη λειτουργία της καρδιάς αλλά σε μια ίδια έρευνα στο Τρόντχαϊμ της Νορβηγίας έδειξε ότι σε περιβάλλον υψηλής έντασης τα αποτελέσματα είναι ακόμη καλύτερα.

Τέλος σε έρευνα που έγινε σε 11 ασθενείς με προβλήματα ακαμψίας, μυϊκών πόνων και Πάρκινσον στη Κρακοβία της Πολωνίας μετά από 8 εβδομάδες με άσκηση υψηλής έντασης 3 φορές την εβδομάδα σε στατικό ποδήλατο παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στη κίνηση των άνω και κάτω άκρων.

Πηγή: www.nytimes.com