Ποιό ρόλο παίζει η αθλητική παιδεία που λαμβάνει κάποιος στην παιδική του ηλικία; Εσύ με ποια αθλήματα έχεις ασχοληθεί;
Η αθλητική παιδεία που λαμβάνει κάποιος μικρός θέτει τις βάσεις για τη μετέπειτα πορεία του. Δίνει βάσεις για μια υγιή ψυχοσωματική ανάπτυξη. Εγώ ξεκίνησα το καράτε στην ηλικία των 5.5 χρόνων κ συνέχισα για 9 χρόνια με το δάσκαλό μου Ιωάννη Κατσούρη. Θεωρώ ότι είναι κατάλληλο άθλημα για να ξεκινήσει ένα παιδί τον αθλητισμό, γιατί διαμορφώνει το χαρακτήρα, μαθαίνει στην αυτοπειθαρχία και τον αυτοσεβασμό. Μπορεί να είναι ατομικό άθλημα, αλλά λειτουργεί ομαδικά. Στη συνέχεια ασχολήθηκα με την ελευθέρα πάλη στον Πανελλήνιο και αργότερα δοκίμασα τις δυνάμεις μου στην άρση βαρών ως αθλήτρια στον Άτλα Καλλιθέας με προπονητές τον Γ.Βαρδή και τον Στ.Μαγουλά.

Πώς σε κέρδισε η άρση βαρών; Ποιά άσκηση σ’ αρέσει περισσότερο το clean&jerk ή το snatch;
Ξεκίνησα συμπτωματικά, για «πλάκα», ύστερα από παρακίνηση του πατέρα μου-πρώην αθλητή στην πάλη, για να πάρω τα μόρια για την είσοδό μου στο Παν/μιο (ΤΕΦΑΑ). Όμως ύστερα από κάποιους μήνες βρέθηκα ερωτευμένη με το άθλημα! Δεν με ένοιαζαν ούτε μόρια, ούτε τίποτα. Αρκεί να έκανα προπονήσεις. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα απ’ τα δύο. Το καθένα έχει την ομορφιά του. Το Clean&Jerk είναι δυναμικό, ενώ το snatch τεχνικό.

Eίχες ποτέ καμιά σπουδαία διάκριση; Απ΄όσο γνωρίζω ήσουν μέλος και της εθνικής ομάδας άρσης βαρών. Είναι εύκολο να μπει κανείς;
Διάφορες διακρίσεις και πρωτιές στην κατηγορία των 58kg και των 63kg σε Πανελλήνια Πρωταθλήματα. Κατέκτησα την 3η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2009 στην Πολωνία στην κατηγορία των 63kg, 6η θέση τόσο στους Μεσογειακούς Αγώνες 2009 στην Ιταλία στα 63kg, όσο και στην Πρώτη Παγκόσμια Παν/μιάδα στην Κομοτηνή στα 69kg.
Μπήκα στην Εθνική Ομάδα επειδή κέρδισα τις πρώτες θέσεις στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα, αλλά τώρα δεν είναι φυσικά ούτε ο ανταγωνισμός ίδιος, αλλά και οι πόροι δεν είναι ίδιοι ώστε να μπορέσει ένας αθλητής να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις μιας σοβαρής προετοιμασίας και να δημιουργηθεί ολοκληρωμένη αποστολή για το εξωτερικό.

Τι θυσίες χρειάστηκε να κάνεις για να πετύχεις αυτούς τους υψηλούς στόχους; Πώς αντιστάθηκες στον πειρασμό απαγορευμένων ουσιών; Δεν σε επηρέαζε που άλλοι ίσως και να έπαιρναν;
Η μεγαλύτερη θυσία που έκανα ήταν η προετοιμασία στην Κύπρο για τους Μεσογειακούς Αγώνες. Ολοκληρωμένη αποστολή με πολύ καλούς προπονητές και οργάνωση. Καθημερινές προπονήσεις, συγκεκριμένη διατροφή, ένας στόχος στο μυαλό. Πόνος και τραυματισμοί δεν επιτρεπόταν να μας αγγίζουν. Απομόνωση και καθόλου προσωπική ζωή. Εγώ και η μπάρα μου. Αλλά με χαρά τα δέχτηκα όλα, γιατί είχα το στόχο να πάω όσο το δυνατόν καλύτερα και ήθελα να το ζήσω και να το ευχαριστηθώ.
Από την αρχή ήμουν αρνητικότατη σε ότι έχει σχέση με αναβολικές ουσίες που τόσο άκομψα αλλάζουν την φυσική εικόνα μιας γυναίκας και προκαλούν δυσλειτουργίες στην ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Είναι μεγάλο το ρίσκο και δεν νομίζω ότι αξίζει να το πάρει κανείς. Αγαπώ εμένα και το σώμα μου. Τα ιδεώδη μου έρχονται σε αντίθεση με την χρήση τέτοιων ουσιών. Είτε μ’ άρεσε, είτε όχι δεχόμουνα απλά ότι ίσως ποτέ να μην έφτανα αυτούς που έπαιρναν. Φρόντιζα ωστόσο να έχω δυνατή ψυχολογία και να τα δίνω όλα σωματικά τόσο στις προπονήσεις, όσο και στον αγώνα για να καλύπτω το χάσμα.

Τι περιελάμβανε η διατροφή σου; Πόσο αυστηρή γινόταν όταν πλησίαζαν οι αγώνες;
Μέσα από τον αθλητισμό κατάλαβα την βαρύτητα που έχει η διατροφή, αλλά και ότι το στομάχι μας δεν είναι ένας μεγάλος σκουπιδοτενεκές. Εγώ από χορτοφάγος προσέθεσα αναγκαστικά κρέας. Τα καθημερινά γεύματά μου ήταν ένα τυπικό παράδειγμα μεσογειακής διατροφής με κρέας, μερικούς υδατάνθρακες (βρώμη, ρύζι, πατάτες), λαχανικά, λίγα φρούτα και πολλούς ξηρούς καρπούς, χωρίς να με ελκύει ιδιαίτερα το πρόχειρο φαγητό. Πολύ νερό και γάλα. Όταν πλησίαζαν οι αγώνες πάντα φρόντιζα τα κιλά μου να συνάδουν της κατηγορίας και για ψυχολογικούς λόγους ήμουν έτοιμη 2 βδομάδες πριν. Έτρωγα απ΄ όλα χωρίς υπερβολές και στερήσεις.

Πώς καταπολεμούσες το άγχος; Ποια ήταν η μεγαλύτερη αγωνία που βίωσες;
Άγχος είχα τα πρώτα χρόνια. Αργότερα αποκτώντας και την ανάλογη εμπειρία μπορούσα να το ελέγχω καλύτερα και ειδικά πριν τους αγώνες προσπαθούσα να το μετατρέπω σε θετική ενέργεια για μέγιστη απόδοση. Υπήρχαν βέβαια και φορές που δεν τα κατάφερνα και τόσο καλά, αλλά είναι κι αυτό ένα είδος προπόνησης που ο αθλητής μαθαίνει να ρυθμίζει. Πάντα υπάρχει, απλώς ποικίλλει η ένταση ανάλογα με τη σημαντότητα του αγώνα και την ποιότητα της προετοιμασίας. Δεν έχω βιώσει ιδιαίτερες αγωνίες ίσως επειδή πάντα αγωνιζόμουνα με καθαρή συνείδηση.

Ξέρεις τι είναι το Crossfit; Πώς βλέπεις τη σχέση άρσης βαρών-Crossfit; Έχεις δοκιμάσει κ πού;
Μια πρώτη εικόνα πήρα από έναν συνάδελφό μου, τον Γιώργο Μέλλο, που με παρακίνησε να το δοκιμάσω λόγω και της ενασχόλησής μου με την άρση βαρών. Δοκίμασα στο Crossfit South Factory και μ’ άρεσε πολύ η δομή της προπόνησης, που έχεις αντίπαλο τον εαυτό σου, τις αντοχές σου. Σπας τα όρια! Crossfit και άρση βαρών συνδέονται άμεσα με τη διαφορά πως στην άρση βαρών η βαρύτητα δίνεται στην τεχνική μιας και αποτελεί ολυμπιακό άθλημα, ενώ στο Crossfit δίνεται στην ταχύτητα και στην ποσότητα των κιλών που παράγουν τη μέγιστη ένταση.

Ποιά είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Συνεχής βελτίωση και πρόοδος στο αντικείμενο των σπουδών μου αποτελούν την προτεραιότητά μου. Αυτό επιτυγχάνεται με διαρκή έρευνα στην προπονητική και στους παράγοντες που την επηρεάζουν. Κάπως έτσι προέκυψε και η απόφαση να εκδόσω τη διπλωματική μου εργασία με θέμα την «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΡΙΑΔΑ» μια συχνή πάθηση που πλήττει τις γυναίκες που γυμνάζονται και ίσως άγνωστη ακόμα σαν όρος στην Ελλάδα. Στόχο έχει να προστατέψει και να πληροφορήσει τους προπονητές, τις γυναίκες , αλλά και τις οικογένειές τους. Γιατί άθληση σημαίνει υγεία και ομορφιά!

Ε>Σ