Γράφει ο Σπύρος Κατσιγιάννης

Ένα από τα χαρακτηριστικά που κάνει το kettlebell sport να ξεχωρίζει από άλλα αθλήματα δύναμης είναι η ύπαρξη «βαθμών» (ranks) που κατηγοριοπούν τους αθλητές σε επίπεδα, ανάλογα με τις επιδόσεις που έχουν πετύχει σε επίσημους αγώνες. Έτσι, στα αποτελέσματα αγώνων, συχνά βλέπουμε ότι ένας αθλητής πέτυχε επίδοση επιπέδου Rank 1 ή Υποψήφιου Master of Sport (Candidate Master of Sport) ή Master of Sport. Τι σημαίνουν όμως αυτοί οι βαθμοί?

Η κατηγοριοποίηση αθλητών του kettlebell sport σε επίπεδα έχει τις ρίζες της στο αθλητικό σύστημα της Σοβιετικής Ένωσης, που κατέτασσε τους αθλητές όλων των αθλημάτων ανάλογα με το επίπεδο των αγώνων όπου πετύχαιναν διακρίσεις. Για παράδειγμα, ο νικητής σε τοπικούς αγώνες ήταν επιπέδου Rank 3, ο πανεθνικός πρωταθλητής ήταν επιπέδου Master of Sport (ρωσικά: мастер спорта СССР), ενώ οι πανευρωπαϊκοί, παγκόσμιοι και ολυμπιακοί πρωταθλητές ήταν επιπέδου Master of Sport, International Class.
Η πρώτη φορά που ο τίτλος Master of Sport απονεμήθηκε επίσημα σε αθλητές του kettlebell sport ήταν το 1985, στο πρώτο παν-σοβιετικό πρωτάθλημα που έγινε στο Λιπέτσκ της Ρωσίας. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, η διάδοση του αθλήματος σε όλο τον κόσμο, οδήγησε στη δημιουργία ενός αριθμού από διαφορετικές οργανώσεις/ομοσπονδίες (κερδοσκοπικές και μη) που διοργανώνουν αγώνες kettlebell sport και απονέμουν στους αθλητές βαθμούς ανάλογους με αυτούς του σοβιετικού συστήματος κατάταξης αθλητών.

Συχνά, οι πίνακες βαθμών (ranking tables) αυτών των οργανώσεων διαφέρουν αισθητά μεταξύ τους. Για παράδειγμα, μία οργώνωση μπορεί να δίνει τον τίτλο Candidate Master of Sport σε αθλητές που αγωνίζονται με kettlebell 24 κιλών, ενώ μία άλλη να δίνει τον ίδιο τίτλο σε αθλητές που αγωνίζονται με 32 κιλά. Το αποτέλεσμα είναι να επικρατεί μία σχετική σύγχυση γύρω από την εγκυρότητα των τίτλων. Όπως έγραψε χαρακτηριστικά πριν λίγους μήνες ο προπονητής δύναμης Steven Khuong, «ο τίτλος master of sport στο δυτικό κόσμο είναι ένα είδος προαγωγής στο πλαίσιο μίας κλειστής οργάνωσης, όπως μία οργάνωση πολεμικών τεχνών απονέμει σε κάποιο μαθητή τη μαυρη ζώνη. Η μαύρη ζώνη είναι κάτι υποκειμενικό. Mπορείς να πάρεις μαύρη ζώνη από τη σχολή της γειτονιάς σου ή από μία ιστορική οργάνωση όπως το Kodokan – δεν είναι το ίδιο…»

Για τους αθλητές που θέλουν να διακριθούν στο kettlebell sport, τα rank έχουν στην πραγματικότητα μικρότερη σημασία από τη συμμετοχή σε αγώνες. Αν κάποιος θέλει να ξέρει πόσο καλός αθλητής είναι σε σύγκριση με τους καλύτερους στην κατηγορία του, στη χώρα του ή στον κόσμο, δεν έχει παρά να τους ανταγωνιστεί στην πλατφόρμα.
Ωστόσο, για τους ασκούμενους στο kettlebell sport που δεν έχουν βλέψεις για αγωνιστικές διακρίσεις, τα rank μπορούν να παίξουν ένα διαφορετικό ρόλο. Όπως γράφει ο Nico Rithner, πρόεδρος της παγκόσμιας ομοσπονδίας International Kettlebell Lifting Federation (www.iklf.co), «το άθλημά μας δεν έχει στόχο μόνο τον ανταγωνισμό, αλλά και την αυτοβελτίωση. Οι πίνακες των rank της IKLF είναι ένα βοήθημα και μία διαρκής πρόκληση για τον ασκούμενο, έτσι ώστε να μπορεί να βελτιώνεται σε βάθος χρόνου. Για παράδειγμα, όταν κάποιος επιτύχει την επίδοση που τον κατατάσσει σε ένα βαθμό μπορεί να προπονηθεί για τον αμέσως υψηλότερο ή να προσπαθήσει να πετύχει τον ίδιο βαθμό με βαρύτερο kettlebell. Επίσης, ανάλογα με τη γεννετική προδιάθεση και τις προτιμήσεις του, μπορεί κανείς να ασχολήθεί με αγωνίσματα μεγάλης διάρκειας που απαιτούν αερόβια αντοχή ή με αγωνίσματα μικρής διάρκειας που απαιτούν μέγιστη δύναμη και εκρηκτικότητα*».

Είναι σημαντικό να κατανοήσει κανείς ότι τα rank είναι μόνο ένα κομμάτι από το παζλ του kettlebell sport. Η επιδίωξη ενός rank από τον αθλητή σε βαθμό που αυτό γίνεται εμμονή, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υγεία του (οδηγώντας σε τραυματισμούς και σύνδρομα υπέρχρησης) όσο και το βαθμό που ο ασκούμενος απολαμβάνει την προπόνηση ή τη συμμετοχή σε αγώνες. Πόσο αξίζει λοιπόν ένα rank?

* Σημείωση: H International Kettlebell Lifting Federation δεν χρησιμοποιεί το σοβιετικό σύστημα κατάταξης των αθλητών σε επίπεδα και, σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες ομοσπονδίες kettlebell sport, υπολογίζει τις επιδόσεις με βάση το συνολικό βάρος που σηκώνει ο αθλητής σε μία προσπάθεια (αριθμός επαναλήψεων επί το βάρος του kettlebell). Δηλαδή, ένας αθλητής που κάνει μέσα σε χρόνο δέκα λεπτών 200 επαναλήψεις αρασέ με kettlebell 12 κιλών και ένας που κάνει 150 επαναλήψεις με kettlebell 16 κιλών, έχουν σηκώσει το ίδιο συνολικό βάρος, δηλαδή 2400 κιλά. Και οι δύο αθλητές έχουν το ίδιο rank. Ωστόσο, αν έπαιρναν μέρος στον ίδιο αγώνα, ο αθλητής που αγωνίστηκε με 16 κιλά θα ήταν από τους δύο ο νικητής. Επίσης, σε αντίθεση με τις περισσότερες ομοσπονδίες όπου οι αθλητές αγωνίζονται για δέκα λεπτά, στην IKLF οι αθλητές μπορούν να αγωνιστούν για 5, 10, 20 ή 40 λεπτά.

(Σε αυτήν τη σελίδα (http://www.dynamo-kettlebells.com/ranking-tables), περιλαμβάνονται οι πίνακες κατάταξης των αθλητών και αθλητριών με βάση τις επιδόσεις που έχουν πετύχει στις επίσημες αγωνιστικές διοργανώσεις της International Kettlebell Lifting Federation που έχουν γίνει στην Ελλάδα, όπως επίσης και το rank που έχει απονεμηθεί σε κάθε έναν από αυτούς).